Groene hart op zondag 4 januari 2009
WOGNUM - Wie in Wognum vraagt naar PietSpeed komt zonder veel problemen uit bij het huis van Piet Blaauw. Samen met Nico Braas organiseert hij dit jaar voor de vijfentwintigste keer de Grand Prix van Wognum. Op 10 en 11 januari wordt de zilveren editie van dit race evenement verreden in jongerencentrum Everland.
In zijn woonkamer legt Piet Blaauw uit waar zijn bijnaam vandaan komt. "Ik was een jaar of zestien en gek op autosport. Mijn broer had wel een racebaan, maar dat was niet echt een goeie. Ik heb toen voor mezelf een mooie racebaan gekocht en begon samen met vrienden te racen. De officiële term daarvoor is 'slot racen' , naar het Engelse woord voor gleuf. Ik noemde mezelf toen PietSpeed, zonder te weten dat het woord speed later in verband zou worden gebracht met drugs. Het ging mij natuurlijk gewoon om het Engelse woord voor snelheid."
Piet ziet blijkbaar een onbegrijpende blik in de ogen van uw verslaggever, die is gekomen voor het verhaal achter de Grand Prix van Wognum en voorlopig alleen maar iemand hoort vertellen over zijn racebaantje. Hij staat op van de tafel. "Loop maar even mee", zegt hij, terwijl hij voorgaat naar boven. Daar opent hij de deur van een ruime kamer die grotendeels gevuld wordt door een vierbaans racebaan. Dit is geen speelgoed meer; dit is een echt circuit op schaal! Langs de wanden planken vol autootjes in allerlei kleuren en modellen. "Ik heb nog een soortgelijke baan. Die zetten we in Everland in elkaar. We hebben een aantal stevige autootjes waarmee de Grand Prix verreden wordt. Ze hebben allemaal het model van een VW kever of een lelijke eend. Om het zo eerlijk mogelijk te laten verlopen laten we iedereen in alle vier de banen racen. Anders zou je misschien voordeel kunnen hebben van veel binnenbochten, hoewel in de praktijk een buitenbocht soms nog sneller is. Je moet met de regelaar je snelheid aanpassen, zodat je optimaal over de baan gaat. Iedereen die zo'n ding in zijn handen krijgt wordt enthousiast. Dat is ook het mooie aan de Grand Prix."
Het begon allemaal min of meer per ongeluk toen Piet in 1978 op verzoek zijn racebaan neerlegde op een modelbouwdag in het plaatselijke jongerencentrum. Sinds de eerste Grand Prix in 1978 is de wedstrijd niet elk jaar verreden. Zo kan het dus dat pas dit jaar de vijfentwintigste editie plaatsvindt. Toch had Piet nooit gerekend op zo'n lange traditie. "Daar heb ik nooit bij stilgestaan. Het begon met een wedstrijdje voor de lol. Toen ik zelf kinderen kreeg was het einde helemaal zoek. Zelf heb ik de Grand Prix één keer gewonnen. Daarna heb ik niet meer meegedaan, maar omdat het nu de vijfentwintigste is doe ik nog één keer mee aan de 'race of champions' op vrijdagavond. Dan word ik natuurlijk door mijn zoon Sjors in mijn hemd gezet, maar dat geeft niet."
"Het enthousiasme bij de jongelui is het leukst. Er zijn wel jongens geweest die thuis de baan nabouwden om te trainen. Ondanks het grote enthousiasme is er nooit sprake van ruzie of verdriet. We organiseren de wedstrijden ook zo dat er zo weinig mogelijk verliezers zijn. Het moet leuk blijven. Daarom hebben we ook geen grote prijzen. Het gaat om het spel en de eer. Er bestaan ook internationale wedstrijden in het slot racen waar de sfeer heel anders is. Daar doen grote mannen aan mee, die het allemaal erg serieus nemen. Zelf heb ik ook wel aan zulke wedstrijden meegedaan en als je zoiets weet te winnen is het natuurlijk altijd leuk, maar de Grand Prix van Wognum is gewoon het allerleukst. "
"In het begin waren we tot midden in de nacht bezig met sleutelen om alles op tijd klaar te krijgen. Dat gaf altijd een heel speciaal soort spanning. Inmiddels is alles technisch een stuk verbeterd, maar het gevoel is nooit verdwenen. We leven er altijd echt naartoe. De Grand Prix zorgt nog steeds voor een gezonde spanning. Na vijfentwintig jaar is het ook wel een fenomeen geworden. Ouders hebben zelf ooit meegedaan en maken nu hun kinderen enthousiast. De belangstelling is in de loop der jaren alleen maar toegenomen."
In verband met het jubileum zijn er twee speciale avonden aan het programma toegevoegd. Woensdag 7 januari begint om 19.30 uur de zogenaamde 'agio avond' voor oudere jongeren. Op vrijdag 9 januari wordt vanaf 19.30 uur de 'race of champions' gereden. Oud winnaars bij de junioren en senioren komen nog één keer tegen elkaar uit. Zaterdag 10 januari begint om 10.00 uur het inschrijven en trainen voor de basisschooljeugd. Vanaf 13.00 rijden zij wedstrijden. Op zondag begint de inschrijving en training om 10.30 uur. De wedstrijden op deze slotdag zijn voor alle leeftijden, inclusief de snelste junioren. Rond 18.00 uur worden de finales verreden.
Jongerencentrum Everland is te vinden aan de Sportlaan 13 in Wognum. Meer informatie over slot racen stta op www.pietspeed.nl
NHD 9 januari 2009
Dit is de inhoud voor div-tag ‘Krantenartikel_NHD_1’ voor lay-out
DOOR CO BUYSMAN
FOTO HENK DE WEERD
WOGNUM - Piet Blaauw werd eens gevraagd om een modelbouwdag in zijn woonplaats op te fleuren met zijn miniracebaan. "Ze hadden treinen en vliegtuigen, daar kon een modelracebaan wel bij." Het was het begin van de Grand Prix van Wognum die dit weekeinde voor de 25ste keer wordt gehouden.
Met Nico Braas is de Wognumer verantwoordelijk voor een kwart eeuw scheuren door de bochten op een circuit van achttien meter. In jongerencentrum Everland ligt een zesbaans Fleischmann. "De binnenste en buitenste gebruiken we niet. Dat zijn slip-stroken."
Vroeger werd de ondergrond op frisdrankkratten gelegd, nu op pallets. Daardoor is de model-baan langer geworden en kunnen de twee elk jaar de moeilijkheidsgraad veranderen. "De raceauto's maken geen loopings, maar er zit wel een viaduct in. Om evenveel binnen- en buitenbochten te krijgen."
Daar zijn er een stuk of tien van. "De snelsten doen negen, tien seconden over een rondje. Het draait om behendigheid en een goede oog- en handcontrole;" Het is een enerverende bezigheid. " Je voelt de adrenaline wel", heeft Piet Blaauw gemerkt. "Als je klaar bent, sta je echt te trillen."
De Wognumer heeft verschillende keren meegedaan en ook eenmaal gewonnen. Daarna stopte hij ermee en legde zich toe op de organiserende werkzaamheden. "In de jaren zestig waren de modelracebanen een rage. Fleischmann was een goed merk, misschien wel té goed. Je zette de baanstukken makkelijk in elkaar en ze waren niet kapot te krijgen. Tegenwoordig zijn ze niet meer te koop, maar via internet kun je wel het een en ander vinden."
Zelf racet hij niet zo vaak meer. "Ik heb nog een kleinere baan en ga daar wel eens mee naar een braderie of een ander evenement. Gewoon als aardigheidje. Om de kinderen zoet te houden. En de grote mensen."
De baan is van hem én Nico - "Hij is de technische man en kan heel goed met jongeren omgaan en wedstrijden indelen." Woensdagavond werd de baan getest tijdens de Agio-avond. " Vroeger hadden we Agio-avonden voor de jongeren. Altijd dolle avonden. Die werd nu een beetje in ere hersteld. Er kwamen heel wat oud-coureurs."
In een kwart eeuw is de wisselbeker van de GP van Wognum driemaal definitief de deur uitgegaan. Nico Groen was in 1985 de eerste die de cup voor de derde keer veroverde. Peter Romein mocht in 1996 de wisselbeker houden en na hem ook Sjors Blaauw. Laatstgenoemde zette in totaal liefst zes keer in de finale de snelste tijd op de klokken. Titelverdediger is overigens Maurice Blaauw.
Programma 25e Grand Prix van Wognum (in jongerencentrum Everland, Sportlaan 13):
9 januari: race of champions (19.30 uur, wedstrijd voor oud- kampioenen).
10 januari: races voor de jeugd van de basisschool (10-13 uur trainen, daarna wedstrijden en finales tot 17 uur).
11 januari: races voor alle leeftijden (10.30-13 uur trainen, daarna wedstrijden en finales tot 18 uur).
Aanmelden kan op de dag zelf. Info: www.pietspeed.nl
NHD 12 januari 2009
DOOR JAAP STIEMER
FOTO THEO GROOT
WOGNUM - Soms gaan ze als een streep, soms stuiteren ze bijna over de baan. De 25e Grand Prix van Wognum wordt verreden. Net als in het echt: even inhouden in de bocht.
Een echt jubileum. Een kwart eeuw geleden begon het met een modelbouwdag, maar dat is uitgemond in een terugkerend evenement waarbij jong en oud eens even flink mogen rondscheuren.
Piet 'Speed' Blaauw en zijn compaan Nico Braas regelen dat allemaal. De autootjes verkeren in topvorm en worden tussen de wedstrijden door regelmatig onderhouden. Langs achttien meter lange baan zitten degenen die even niet deelnemen om uit de bocht gevlogen autootjes weer in het gareel te krijgen. Geklaag over dat dat te traag gaat is er nooit. "De sfeer is altijd heel goed", zegt Blaauw. "Er gaat nooit iemand huilend naar huis."
Op een scherm aan de wand van jongerencentrum Everland is hel echte werk te zien. Meekijken over de schouder van een Formule 1 coureur, meer dan 300 kilometer per uur rijden. En dan nog al die crashes.
"Hier kun je crashen zonder dat het pijn doet", zegt Blauw, die tijdens de wedstrijden van vrijdag, zaterdag en zondag het commentaar verzorgt en op een laptop alle rondetijden en koplopers afleest.
Vier van de zes banen worden gebruikt, de buitenste en binnenste zijn voor het slippen, waarbij de autootjes flink met hun achtereind zwiepen. Gecrasht wordt er daardoor ook regelmatig, maar er is steeds genoeg personeel om de race te laten doorgaan.
Tijdens de races wordt een cd met circuitgeluiden gedraaid, voor een extra adrenalinestoot. Er wordt gereden met sportieve
Volkswagen Kever modellen. Het rijden gaat eigenlijk net als in het echt. Vol gas op de rechte stukken en in de bochten een beetje inhouden om er niet uit te vliegen.
Wie dat letterlijk en figuurlijk in de vingers heeft maakt de snelste rondetijden. Vrijdagavond gebeurde dat nog met zo'n tien oud-kampioenen.
Blaauw: "En dan zie je het. Die ouwe knarren kunnen écht rijden!"